پیش از این، حلوای سوهان فقط در زمستان، بین نوامبر و مارس در دسترس بود اما با توجه به تقاضای عمومی، Shaan اکنون آن را در تمام طول سال می فروشد.
در تابستان در یخچال نگهداری می شود زیرا تمایل به ذوب شدن دارد.
به علاوه، در کاغذ کره یا پلاستیک بسته بندی شده است تا اطمینان حاصل شود که رطوبت را جذب نمی کند.
به گفته احمد از حافظ کا ملتانی سوهان حلوا، مدت زمان ماندگاری استاندارد سوهان حلوا چهار هفته است.
او می‌گوید: «اما برای مکان‌هایی با آب و هوای گرم مانند دبی، ما به مردم توصیه می‌کنیم ظرف سه هفته آن را مصرف کنند.
با توجه به تاریخ شفاهی محلی، سوهان حلوا به احتمال زیاد توسط پشتون‌های روهیلا – جامعه‌ای از اجداد پشتون، که منطقه روهیل‌خند در شمال هند را اشغال کرده بودند، به هند آورده‌اند.
صدف حسین، نویسنده غذا در دهلی، می گوید: «حلوا سوهان و گز آردی در اصفهان ابتدا در رامپور معرفی شد، بعد به دهلی آمد.
این حلوا ریشه در سرزمین افغان‌ها و پشتون‌هایی دارد که در زمان اورنگ‌زیب، حاکم مغول، به رامپور آمدند.
حسین تصریح می کند که «حلوا سوهان» که در رامپور به آن می گویند، برخلاف نوع خشک موجود در اجمر و دهلی قدیم قهوه ای تیره و کدر است.
برخی دیگر به این احتمال اشاره می کنند که حلوا – و به طور تعمیم حلوا سوهان – می تواند ریشه در غذاهای ایرانی داشته باشد.
سهیل هاشمی، نویسنده و مستندساز که پیاده‌روی‌های میراثی را در دهلی انجام می‌دهد، می‌گوید: «یک قنادی از شهر قم ایران به نام سوهان قم وجود دارد.
واژه حلوا که مخفف چاشنی های شیرین است، ریشه عربی دارد، بنابراین حلوا سوهان می تواند ارتباط ایرانی داشته باشد.
هاشمی می افزاید که شیرینی یا چیزی شبیه به آن می توانست در سال 1541 زمانی که امپراتور مغول همایون با حمیدا بانو، دختر یک عارف صوفی ایرانی ازدواج کرد، به هند آمده باشد.
هاشمی می‌گوید: «احتمال دیگر این است که حلوای سوهان که امروز می‌شناسیم، زمانی که همایون از تبعید در ایران به همراه تعداد زیادی سرباز، نویسندگان و صنعتگران ایرانی به هند بازگشت، وارد هند شد».
زمانی بود که پادشاه ایران، طهماسب اول، تصمیم گرفت از همایون در تلاش برای پس گرفتن دهلی از پسر رهبر پشتون، شیر شاه سوری، که قبلا همایون را شکست داده بود، حمایت کند.
پس از اینکه اکبر پایتخت امپراتوری مغول را در سال 1526 به آگرا منتقل کرد، سوهان حلوا می توانست به آنجا و به بعد به شهرهای دیگر سفر کند.
هاشمی می‌گوید: «این امکان وجود دارد که قبل از رسیدن به دهلی یا بعداً به لاهور و مولتان رسیده باشد، زیرا مولتان و لاهور هر دو شهرهای مهم مغول بوده‌اند، مانند اجمر، جایی که شیرینی نیز در آنجا است.
