پزشکان، پرستاران و تکنسین های رادیولوژی می توانند آنژیوکت سبز محیطی را به منظور تجویز ماده حاجب در بازوی بزرگسالان قرار دهند.
زمانی که نیاز به تزریق برق در بزرگسالان باشد، یک خط داخل وریدی محیطی (گیج 20) در ناحیه جلوبازو یا ساعد ترجیح داده می شود.
اگرچه آنژیوکت های 22 گیج ممکن است قادر به تحمل نرخ جریان تا 5 میلی لیتر در ثانیه باشند، آنژیوکت گیج 20 یا بزرگتر برای سرعت جریان 3 میلی لیتر در ثانیه یا بیشتر ترجیح داده می شود.
هنگامی که از یک آنژیوکت 22 گیج استفاده می شود، تکنسین باید سرعت تزریق را به کمتر از 3.0 سی سی در ثانیه در بزرگسالان (2.0 سی سی در ثانیه در اطفال) متناسب با آنژیوکت با سوراخ کوچکتر تنظیم کند.
یک خط محیطی کوچک IV با گیج 24، فقط برای کنتراست با تزریق دستی قابل استفاده است. قبل از شروع تزریق، موقعیت نوک آنژیوکت باید از نظر جریان برگشتی وریدی با خارج کردن خون و شستشو با نرمال سالین بررسی شود.
ممکن است از فلاش تست سالین برای تست تزریق نیرو استفاده شود. قبل از اتصال به آنژیوکت باید از روش های استاندارد برای پاکسازی سرنگ و لوله فشار از هوا استفاده کرد.
یک گام حیاتی در جلوگیری از تخلیه قابل توجه، نظارت مستقیم بر محل رگ‌گیری با لمس در طول بخش اولیه تزریق ماده حاجب است.
اگر در طول تزریق اولیه با مشکلی مواجه نشد، فردی که تزریق را نظارت می کند، قبل از شروع اسکن از اتاق سی تی اسکن خارج می شود.
در صورت تشخیص اکستراوازیشن، تزریق بلافاصله متوقف می شود. در صورت شکایت بیمار از درد، تزریق باید قطع شود و بیمار از نظر علائم خارج شدن معاینه شود.
افراد مبتلا به سرطان اغلب از طریق ورید درمان می شوند. اصطلاح پزشکی برای این درمان داخل وریدی (IV) است. تیم مراقبت های بهداشتی شما می تواند از این طریق به شما شیمی درمانی، سایر داروها، انتقال خون و مایعات بدهد.
دستگاه‌های پزشکی به نام آنژیوکت و پورت، درمان‌های داخل وریدی را آسان‌تر می‌کنند. آنها همچنین می توانند نمونه گیری خون را برای تیم مراقبت های بهداشتی شما آسان تر کنند.
